Nadleśnictwo Kartuzy

---

Historia

Nadleśnictwo w Kartuzach swoją historię rozpoczęło w 1826 roku, kiedy to lasy będące wcześniej w posiadaniu zakonu kartuzów zostały przejęte przez państwo pruskie. Był to kluczowy moment w funkcjonowaniu regionalnej gospodarki leśnej, który przyczynił się do rozwoju zarządzania zasobami naturalnymi w tym rejonie.

Po zakończeniu II wojny światowej, nadleśnictwo znalazło się pod polskim zarządem. W 1973 roku do Nadleśnictwa Kartuzy zostało przyłączone Nadleśnictwo Mirachowo, co znacząco wpłynęło na jego rozbudowę i zarządzanie. Następnie, cztery lata później, do tej struktury dołączyło również Nadleśnictwo Wieżyca.

Ochrona przyrody

Na terenie nadleśnictwa można znaleźć trzynaście wyjątkowych rezerwatów przyrody, które stanowią kluczowy element lokalnej bioróżnorodności i krajobrazu. Te obszary chronione są miejscem występowania wielu cennych gatunków roślin i zwierząt, a także stanowią ważne siedlisko dla wielu ekosystemów.

• jezioro Turzycowe,
• kurze Grzędy,
• leśne Oczko,
• lubygość,
• ostrzycki Las,
• staniszewskie Błoto,
• staniszewskie Zdroje,
• stare Modrzewie,
• szczelina Lechicka,
• szczyt Wieżyca na Pojezierzu Kaszubskim,
• zamkowa Góra,
• żurawie Błota,
• żurawie Chrusty.

Ochrona tych obszarów jest niezbędna dla zachowania równowagi ekologicznej oraz umożliwienia przyszłym pokoleniom cieszenia się pięknem przyrody.

Drzewostany

W obszarze nadleśnictwa Kartuzy można wyróżnić różne typy siedliskowe lasów, które odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu lokalnego ekosystemu.

W skład tych siedlisk wchodzi:

• lasowe, których udział wynosi 77%,
• borowe, stanowiące 23% powierzchni lasów.

---

Oceń: Nadleśnictwo Kartuzy

---