Edmund Puzdrowski

---

Życiorys

Edmund Puzdrowski przyszedł na świat jako potomek Leona, który pracował jako robotnik, oraz Agaty z rodziny Reszków. Jest szczęśliwym mężem Krystyny Marciniak i dumnym ojcem Bartosza, a także ma młodszą siostrę Kazimierę.

W 1965 roku zakończył z sukcesem studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. Po ukończeniu edukacji, w latach 1965–1973 pełnił funkcję starszego asystenta w Zakładzie Fizyki Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Bydgoszczy. Od 1973 roku osiedlił się w Gdańsku, który stał się jego nowym domem.

Debiutował jako poeta na łamach różnych czasopism literackich już w 1959 roku, co zapoczątkowało jego długą i owocną karierę pisarską. Edmund był jednym z inicjatorów grupy poetyckiej o nazwie „Kadyk”, a także aktywnie uczestniczył w redakcjach miesięczników „Litery” oraz „Pomerania”. W 1967 roku jego wysiłki na rzecz kultury zostały dostrzegane, gdy otrzymał Medal Stolema, przyznawany tym, którzy przyczynili się do promocji kultury Kaszub i Pomorza.

Jego osiągnięcia zostały docenione także w 1976 roku, kiedy to zdobył odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”. Rok 1981 przyniósł mu Srebrny Krzyż Zasługi, co stanowiło kolejny ważny moment w jego życiu. W latach 1984-1985 pełnił rolę kierownika literackiego w Teatrze Muzycznym w Gdyni, gdzie miał możliwość wpływania na rozwój kultury teatralnej.

Edmund Puzdrowski wykazywał również swoje umiejętności językowe, tłumacząc literaturę z języka litewskiego. W 1990 roku zrealizował ambitny projekt, powołując do życia wydawnictwo Officina Nostra, które miało na celu promowanie wartościowej literatury.

Twórczość

Edmund Puzdrowski to wybitny twórca literacki, którego dorobek artystyczny obejmuje wiele znaczących dzieł, które przyczyniły się do rozwoju literatury kaszubsko-pomorskiej. Jego prace często poruszają różnorodne tematy, które są bliskie mieszkańcom Pomorza.

• Koło – 1966,
• Niezmienność – 1968,
• Rzecz kaszubska – 1968,
• Białe są słowa miłości – 1970,
• Betonowy dom – 1971,
• Wiersze domowe – 1972,
• Uwagi o współczesności literatury kaszubsko-pomorskiej – 1973,
• Sztuka podnoszenia palców – 1974,
• Bursztynowe drzewo – 1974,
• Przyszedłem wypełnić – 1976,
• Rozbite lustro – 1982,
• Wiersze= Gedichte – 1990,
• Klisze i ziarna – 1991.

Każda z tych publikacji znacząco wpływa na rozwój i kształtowanie się tożsamości kulturowej regionu, będąc nie tylko literackim zapisem czasów, w których powstały, ale także próbą uchwycenia duchowej istoty Pomorza.

---

Oceń: Edmund Puzdrowski

---