Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir, urodzony w 1924 roku w Kartuzach, to wybitny polski chemik i nauczyciel akademicki. W ciągu swojej kariery, zdobył uznanie w środowisku naukowym, a jego zainteresowania badawcze koncentrowały się głównie na elektrochemii, hydrometalurgii i korozji.
Pełnił również zaszczytną rolę dziekana Wydziału Metali Nieżelaznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, gdzie miał niebagatelny wpływ na rozwój młodych naukowców i inżynierów.
Ostoja-Sędzimir zmarł 8 marca 2018 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz wielu wdzięcznych uczniów.
Życiorys
W 1945 roku Jerzy Ostoja-Sędzimir rozpoczął swoją przygodę z nauką jako student Akademii Górniczej w Krakowie. W trakcie odbywania studiów, zaangażował się w antykomunistyczne protesty studenckie w maju 1946, co odzwierciedla jego aktywność i zaangażowanie w sprawy społeczne. Po ukończeniu studiów w 1950 roku, uzyskał tytuł inżyniera, a w 1952 roku zakończył również studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Później rozpoczął pracę jako wykładowca na Akademii Górniczej i Hutniczej. W latach 1962–1995 pełnił funkcję kierownika Katedry Chemii Fizycznej i Elektrochemii, związując się z Wydziałem Metali Nieżelaznych. W czasie swojej kariery, od 1981 do 1984 roku, był także dziekanem tego wydziału, co podkreśla jego znaczenie w środowisku akademickim.
W 1969 roku Jerzy Ostoja-Sędzimir otrzymał tytuł profesora nauk technicznych, co było zwieńczeniem jego osiągnięć naukowych. Aktywnie uczestniczył w życiu naukowym jako honorowy członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Polskiej Akademii Nauk, a także przewodniczący Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Chemicznego w latach 1975–1977. Był również członkiem Rady Naukowej Instytutu Metali Nieżelaznych w Gliwicach, co potwierdza jego lokalny i krajowy wpływ na rozwój tych dziedzin.
Ostoja-Sędzimir redagował czasopisma naukowe, w tym „Hydrometallurgy” oraz „Rudy i Metale Nieżelazne”, przyczyniając się do ich merytorycznej wartości i popularności. Zyskał uznanie w postaci licznych wyróżnień, takich jak Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Otrzymał także Złotą Odznakę za pracę społeczną dla miasta Krakowa.
Niestety, Jerzy Ostoja-Sędzimir zmarł 8 marca 2018 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie został pochowany 15 marca 2018 roku. Jego dorobek naukowy i wkład w rozwój chemii pozostaną na zawsze w pamięci osób, które miały przyjemność z nim współpracować lub uczyć się od niego.
Przypisy
- Jerzy Ostoja-Sędzimir. nekrologi.net, 13.03.2018 r. [dostęp 20.08.2020 r.]
- a b c d e f g Zmarł prof. Jerzy Ostoja-Sędzimir. agh.edu.pl, 12.03.2018 r. [dostęp 20.08.2020 r.]
- PROF. DR HAB. INŻ. JERZY OSTOJA SĘDZIMIR (1924–2018). sigma-not.pl. [dostęp 20.08.2020 r.]
- Jerzy Sędzimir: 3 maja 1946 w Krakowie. forumakademickie.pl. [dostęp 20.08.2020 r.]
- a b Prof. zw. dr hab. Jerzy Antoni Ostoja-Sędzimir, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 20.08.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Adam Marszk | Małgorzata Kręcka-Rozenkranz | Witold Stankowski | Wojciech Cichosz | Stanisław Wrycza | Zbigniew Walczyk (inżynier)Oceń: Jerzy Ostoja-Sędzimir